Springtime Boom and Bust – You Grow Girl

Ήταν μια αρκετά ωραία μέρα. Υπήρχαν τσέπες με ήλιο. Τα μονοπάτια ήταν στεγνά και ήταν αρκετά ζεστό για να λειτουργήσει χωρίς γάντια.

Παρασύρθηκα στον κήπο με πολλές καλές δικαιολογίες. Ο σαμπούκος χρειαζόταν κλάδεμα. Το ίδιο και το Rose of Sharon. Και η Rosa glauca. Και ο μαύρος γέροντας. Και το γκότζι. Όσο είμαστε σε αυτό, ας βγάλουμε μερικά περίεργα κλαδιά από το λιλά. Κόψτε μερικούς από τους θάμνους που έρχονται πάνω από τον φράχτη από τον γείτονα.

Κόκκινο, κοτσαδόρο, κοτσαδόρο.

Μόλις ξεκινήσω με τα κλαδευτήρια, δεν μπορώ να σταματήσω. Πρέπει να συνεχίσει να κόβει. Αφαιρέστε τα νεκρά φύλλα παιώνιας. Αυτός ο ιαπωνικός σφένδαμος χρειάζεται έναν τόνο δουλειάς. Μερικά από αυτά τα κλαδιά σταφίδας δεν εφαρμόζουν την κατάλληλη κοινωνική απόσταση.

Έπαθα τον εαυτό μου με ενθουσιασμό σε απόλυτη εξάντληση και πόνους σε μέρη που δεν πονούσαν εδώ και χρόνια. Θεέ μου, οι ακαμψίες. Όποιος λέει ότι η κηπουρική είναι αστική, λίγο κουκλάρα, ένα απλό χόμπι για το σετ μεσήλικας, είτε δεν ήταν μεσήλικας είτε είχε αφήσει όλα τα δύσκολα κομμάτια για τη «βοήθεια».

Δεν θα υπάρξει άλλο κόψιμο σήμερα και αν δει τα κλαδευτήρια στο χέρι μου, ο σύντροφός μου Davin έχει την πλήρη άδειά μου να παρέμβει.

Πάντα τρελάθηκα λίγο τους πρώτους μήνες της καλλιεργητικής περιόδου. Θα δεσμευόμουν ολόκληρες μέρες στον κήπο, τρέχοντας από το ένα έργο στο άλλο, συχνά κάνοντας πολλαπλές εργασίες, πινγκ-πονγκ από το ένα κρεβάτι στο άλλο και ξανά πίσω. Έχω ακόμη και προβολέα για να μπορώ να δουλεύω στο σκοτάδι.

Αλλά όσο κι αν θέλω, δεν μπορώ να το κάνω άλλο. Το σώμα μου έβαλε γερά το πόδι του πριν από μερικά χρόνια. Το πρόβλημα με την κατάσταση κόπωσης είναι ότι περνάτε τόσο πολύ χρόνο εξαντλημένοι και ανίκανοι να κάνετε βασικά πράγματα, πόσο μάλλον τα πράγματα που αγαπάτε. Έτσι, όταν έχετε ενέργεια, καθόλου, είναι πολύ εύκολο να παρακάμψετε τα σημάδια πανικού από το σώμα σας και να προσπαθήσετε να κάνετε ό,τι χάσατε με μια τεράστια ώθηση.

Boom and Bust είναι αυτό που το λένε. Είχα μια μέρα άνθησης χθες, και τώρα έχω καταρρεύσει. Ακόμα και τώρα, καθώς ξαπλώνω εδώ με τον πόνο χτυπώντας το στο τηλέφωνό μου, ο ήλιος έχει βγει και σκέφτηκα, περισσότερες από μία φορές, να βγω έξω και να τελειώσω μερικά από αυτά που ξεκίνησα. Το μυαλό μου είναι ένα τέρας που πρέπει να σταματήσει!

Δεν πρόκειται να τιμωρήσω τον εαυτό μου για τον ενθουσιασμό μου, απλώς λάβω τις συνέπειες ως υπενθύμιση ότι μπορώ να είμαι ενθουσιασμένος, να βιώσω τη χαρούμενη ανάδυση του ανοιξιάτικου κήπου και να προσέχω τα όριά μου ταυτόχρονα.

Προς άνοιξη! Αλλά ίσως με μένα να μην βιάζομαι να το συναντήσω τόσο δυναμικά.